Ook als deze naam je niets zegt, heb je zeker iets van hem gezien wanneer je ooit in Cantignergues bent geweest. Heel wat creatief hout- en metselwerk komt van zijn hand: Gijs Coumou.

Cantignergues is een plek waar het zelfs voor rustzoekers te stil kan zijn. En toch zijn er velen die een periode nodig hebben om tot rust te komen zonder bang te worden van de stilte. In de tijd dat Gijsbert en Herm-jan beheerder waren, kwamen er zeer regelmatig mensen langs om bij te tanken.

Gijs is er daar een van.

Op de vraag wat indruk op hem maakte toen hij er voor het eerst kwam, krijg ik geen mooi ‘gristelijk verantwoord’ of kippenvel-antwoord:“Ik vond het er gewoon prachtig, die natuur ook en die beek. Het was toen nog mooier dan het nu is, minder overwoekerd.”

Gijs maakt daar kennis met Gijsbert en Herm-Jan, waarmee het meteen klikt: alledrie hebben eenzelfde gevoel voor humor, zijn niet bang om groot te dromen en hebben een verlangen om dingen te bouwen.

“Je bent in een heel mooi gebied en je mag dingen maken, wat wil je nog meer?

Zeker als je ook nog een beetje carte blanche krijgt.”

Gijs leert Jasper en Siegurd ook kennen in Cantignergues en gaat met Siegurd mee als outdoor instructeur bij een jeugdkamp in de Ardennen. Daarna doet hij meer hand- en spandiensten voor diverse reizen van Outline Travel (waar Tamarisk Villages bij hoorde in die tijd) en zo komt van het één het ander.

“Ik weet nog dat ik, toen ik de eerste keer in Cantignergues kwam, dat ik dat blauwe autootje van Siegurd zag en dacht: “Daar ga ik werken.” Ik heb dat nooit gezegd en daar ook niet op aangestuurd, maar toch wel bijzonder dat je dat dan zo ‘weet’.”

Ook wanneer Gijsbert en Herm-Jan daar gestopt zijn, blijft Gijs nog regelmatig klussen doen in Cantignergues. Twee projecten die even langskomen zijn het huis Laurier, waar hij nagenoeg al het houtwerk van maakte. En de barbecue bij het groepsterras (inmiddels is die iets uitgebreid).

“Met een jeep steen halen in de bergen, mooi weer, de zon, dat vond ik geweldig. Lekker metselen in die hitte, af en toe een duik in het zwembad, heerlijk. Dat kon ik dagenlang volhouden.”

Als ik hem vraag wat Cantignergues voor hem betekent zegt hij heel raak: “God is niet zo klein dat dat het enige is. Cantignergues is een onderdeel. God wist precies wat mijn talent was en wat ik leuk vond, en dan kom ik op zo’n plek terecht om daar een deel van te ontdekken. Dat is toch bijzonder? Deze plek heeft ontzettend geholpen, want ik kreeg weer visie voor mijn leven. Maar zo zijn er heel veel van die momenten waarin God je leidt. Je leven zit vol met stappen; van steen naar steen.

Cantignergues is daarin een hele mooie (onverwachte) steen die de weg openbrak naar een heel nieuw hoofdstuk.”